Γαύδος...

Στο Νοτιότερο σημείο της Ελλάδας, ένα μικρό νησί νοτιοδυτικά της Κρήτης,  με έκταση μόλις 36 τχλμ και 45 μόνιμους κατοίκους, εξακολουθεί να αντιστέκεται στα μεγάλα ξενοδοχεία,  παλεύοντας να κρατήσει το περιβάλλον όπως το παράλαβε για να το παραδώσει ανέπαφο στις επόμενες γενιές. Κάτω από τα ευρωπαϊκά προγράμματα natura και life προσπαθεί να παραμείνει ένας από τους τελευταίους παράδεισους του πλανήτη μας.

Το κλίμα του νησιού είναι αφρικανικό-μεσογειακό και το κάνει ιδανικό για να επισκεφτεί κάποιος όλο τον χρόνο. Γεμάτο πεύκα, κέρδους, γραφικά ξωκλήσια, μοναχικές παραλίες και φιλόξενους ανθρώπους.

Μονοπάτια οροθετημένα με μικρές πέτρες, απόλυτα εναρμονισμένα με τη φύση, είναι πόλος έλξης για τους πεζοπόρους. Δεκαέξι εκκλησάκια, κάποια από αυτά λαξευμένα σε βράχια, σκορπισμένα σε όλο το νησί, μικροί αρχαιολογικοί χώροι και εγκαταλειμμένα σπίτια, μαρτυρούν την ιστορία της Γαύδου στο πέρασμα των αιώνων. Οι λίγοι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται με την κτηνοτροφία την αλιεία και τον τουρισμό.

Ο ήλιος το φωτίζει 340 μέρες το χρόνο, δίνοντας του χρώματα σπάνιας ομορφιάς, κάνοντας την γνήσια  Κρητική γη  θρεπτική για βότανα, φυτά και λουλούδια που κάποια από αυτά, τα συναντάς μόνο στη Γαύδο. Το νερό λιγοστό, αλλά αρκετό να θρέψει τα αιγοπρόβατα που ζουν ελεύθερα στο νησί.

Μικρά, μεγάλα και πολλές φορές σπάνια  πουλιά, επιλέγουν τη Γαύδο για να ξαποστάσουν από το ταξίδι τους ή καταφύγιο για να περάσουν το καλοκαίρι τους n ακόμα και για την αναπαραγωγή τους.

Πολλά είδη ψαριών  διαλέγουν τους υφάλους για να γεννήσουν τα αυγά τους, οι χελώνες τις δαντελωτές παραλίες  και οι  φάλαινες  έρχονται για να ξεκουραστούν από το  νωχελικό τους ταξίδι. Δελφίνια και μεσογειακές φώκιες είναι μόνιμοι κάτοικοι, αλλά ζουν σε απάνεμες σπηλιές και σημεία του νησιού, που μόνο με βάρκα μπορείς να πας και αν είσαι τυχερός να δεις.